being is een ontmoeting tussen twee dansers uit Teheran (Iran), een ontmoeting tussen lichamen, tussen de artiesten op scène maar ook tussen hen en het publiek. Een voorstelling waarin we, eerder dan onze verschillen te benadrukken, onderzoeken wat we met elkaar gemeen hebben.
Frozen Beauty is het onderzoek dat Belinda van der Stoep en Eva Line de Boer doen naar schoonheid. Naar aanleiding daarvan organiseren ze drie avonden rond dit thema. Elke avond staat in het teken van een ander facet van schoonheid: de maakbaarheid, de troost en de zwarte schoonheid.
Via improvisatie zoeken Evangelos Biskas en Elysia Mc Mullen i.s.m. live muzikanten manieren om het onbewuste te ontgrendelen en de kracht van de verbeelding aan te boren. Weg met de rationele geest, het lichaam weet de weg in een wereld van tegenstrijdigheden.
Deze groep vrienden en theatermakers creëert een voorstelling over de groep als organisme op zichzelf en hoe je vrienden een belangrijke rol spelen bij het vormen van jouw identiteit. Hoe belangrijk is het beeld dat jij denkt dat andere mensen van jou hebben en hoe beïnvloedt dat jouw gedrag?
ZOG heeft de vorm van een popconcert én van een beeldende installatie. Het publiek begeeft zich in een groot speakerveld dat live wordt aangestuurd door Karlijn Hamer. De gezongen tonen rekken zich uit en vermenigvuldigen zich tot een steeds groter wordend leed dat zich over je uitstort.
Regisseur Marijn Graven plaatst componiste Hildegard von Bingen tussen de twee beroemde romanpersonages uit Narziß und Goldmund van Hermann Hesse. Samen met haar acteurs, vormgever en componist reist ze door tijd en ruimte om hun persoonlijke, kosmische verbinding met dit rijke materiaal te ontdekken.
Veel van de sprookjes van de gebroeders Grimm zijn in de oerversie spannender, ruwer en vreemder dan we ze kennen. Marjolein van der Meer en Raymond Deirkauf bewerkten de vertellingen in hun meest oorspronkelijke versie tot een spel van taal en transformatie, op electronische muziek. Een voorstelling tussen concert en vertelling.
Theatermaker Maxim Storms maakt een zich permanent ontwikkelend web van brute chansons, jabber- en dadamonologen, kosmische collages, fabelchoreografieën en geluids- en videofragmenten. In dit dadaïstisch treurspel is de taal uiteen gevallen en ritmisch terug in elkaar gezet.
Een jongleur staat tegenover drie tennisballenautomaten. Hij probeert alle ballen die op hem afkomen te vangen. In vijftienhonderd pogingen en zonder tijd om stil te staan bij succes of mislukking, krijgt het publiek de ruimte om deze simpele situatie in zich op te nemen.
Rita Hoofwijk biedt de bezoeker een speciale wacht-tijd en ruimte. Op bepaalde tijden, tussen de voorstellingen in, kan gewacht worden. Op de volgende geplande voorstelling, en op het onverwachte. We zullen zien wat er kan gebeuren zodra we in de tijdsbeleving van het wachten terechtkomen.
Hoe ga je om met de universele menselijke drang om deel te zijn van een groter geheel? Robbert&Frank Frank&Robbert gaan op zoek naar zingeving in een wereld zonder Groot Verhaal. Dat doen ze met een sterke visuele logica en knipogend naar ruimtevaart en wetenschap.
Op licht verteerbare manier meer te weten komen over de voorstelling? Schuif met je Bordje Cement aan bij onze stamtafel in de kas nabij ons festivalhart. Met Lisah Baert of Eva Schmetz als gastvrouw luister je naar een spreker die een betoog, ode of voorstel doet als aanvulling op een voorstelling van die avond.
In Voor we mensen werden stelt Bart van de Woestijne zich samen met het publiek voor hoe het is om een dier te zijn. Terwijl we naar een paard op het toneel kijken, probeert hij in een reeks opmerkingen, observaties en bedenkingen de woordeloze wereld van het dier te vatten.
