Nieuws en verdieping
Op deze pagina vind je de meest actuele nieuwsitems over Festival Cement. Daarnaast vind je verdiepende stukken, waarin makers, schrijvers, tekenaars ingaan op thema's, voorstellingen of festival gerelateerde onderwerpen.
Maak kennis met Johannes Wirix-Speetjens
Johannes (*Sint-Niklaas, 1997) is als Belg opgegroeid in Haarlem en studeerde in juni 2020 af als master in drama (acteren) op het Conservatorium van Antwerpen. Hij is theatermaker, toneelschrijver en -speler. 'Zonderlingen' is zijn eerste voorstelling, we stellen hem graag aan je voor.
Podcast over jongeren
In deze aflevering van de podcastreeks Fundamentele Gesprekken gaat Lotte Lola in gesprek met cultuurcoördinator Marloes Veerkamp, Young Creatives Thirza de Koning en Merel Bekkers en maker Maxime Dreesen. We spraken over waar je als jongere nu écht op aan gaat, waarom de belevingswereld van een jong publiek centraal moet staan bij het maken, welke vooroordelen erover bestaan en wat een allereerste theaterervaring nu zo speciaal maakt.
De radicale fantasie van Sonja van Ojen & Hendrik Kegels
"Slechts een aantal seconden nadat theatermakers Hendrik Kegels en Sonja van Ojen zijn gaan zitten voor dit interview, wijst Van Ojen naar een waterfontein een paar meter verderop: “Kijk, een gaai!” Deze vogels laten zich niet vaak in de stad zien, vooral niet op een druk plein vlakbij het spoor in Amsterdam, maar zoiets ontgaat Van Ojen niet. Ook Kegels neemt zijn omgeving altijd gedetailleerd in zich op. In hun voorstellingen geven ze vervolgens de niet-menselijke dingen, dingen die normaal geen aandacht krijgen, de hoofdrol. Een ladder of stopcontacten in een theaterzaal bijvoorbeeld, of lantaarnpalen en struiken die buiten te vinden zijn."
Mina Etermad interviewde de makers Sonja van Ojen & Hendrik Kegels voor PLAN Talentontwikkeling Brabant.
K.U.S. – Een essay in ontmoetingen
"Als je theatermakers vraagt wat het woord theater voor hen betekent, komt één antwoord opvallend vaak terug: een ontmoeting. In K.U.S. – een verzoeningsritueel, het werk dat Iris Carta en Marijn Graven maakten voor Festival Cement, is de ontmoeting niet zomaar een bijproduct, maar de essentie. Daarom een beschouwing gestuurd door ontmoetingen, beginnend met die tussen de twee makers. "
Door Elise van Dam, geschreven tijdens Festival Cement - Het Fundament in maart 2022
Dat was Werfplaats #7
Van 23 t/m 27 mei gingen vijf makers aan de slag bij onze Werfplaats #7. Janneke Jansen, Lucas deVroe, Farbod Fathinejadfard, Wessel Verrijt en Kinga Jaczewska kenden elkaar nog niet, maar namen deel aan deze experimenteerruimte, waarin we jaarlijkse een losse coalitie van makers uit verschillende disciplines samenbrengen.
Ze werkten samen aan een werkstuk of interventie, waarbij elke dag één van de makers centraal stond. Deelnemer Janneke Jansen schreef het volgende stuk over haar deelname.
Queer voorlichting zonder belering - Theaterkrant over Maxime Dreesen
"Countersex Education is eerst en vooral een persoonlijk statement in theatrale vorm. Als persoonlijk statement kun je als publiek individueel bepalen in hoeverre je met het betoog mee wilt gaan, en dat is de kracht ervan." Javier López Piñón kwam namens Theaterkrant kijken bij Countersex Education van Maxime Dreesen en schreef er deze recensie over.
Blijf nederig, durf grijs te zijn
De Reflector is een traject van Festival Cement en Domein voor Kunstkritiek dat startte januari 2021 en door loopt tot voorjaar 2022. Samen zoeken zij naar een duurzame manier van kunstbeschouwing, naar een nieuwe koppeling tussen maker en criticus. De twee deelnemende Cement-makers zijn Bram van Helden en Bart van de Woestijne. De twee critici zijn Thomas van Huut en Alix de Massiac, die beiden schrijven voor zowel online als papieren media als NRC, De Groene Amsterdammer en Mister Motley, over film, theater en beeldende kunst.
Anna van der Kruis volgde het traject en schreef er een recap over.
Hallo, met... Timo Tembuyser
Kennis maken met de makers van Cement 2022? Dat kan! Met veel plezier stellen we ze aan jullie voor aan de hand van de vragenlijst van Proust. Je krijgt een inkijkje in hun verbeeldingswereld en komt te weten wat je te wachten staat. Ontdek de ideeën achter hun werk en neem een kijkje in het repetitieproces!
Met veel plezier presenteren we de laatste in de reeks:
𝙃𝙖𝙡𝙡𝙤 𝙢𝙚𝙩... 𝙏𝙞𝙢𝙤 𝙏𝙚𝙢𝙗𝙪𝙮𝙨𝙚𝙧
Hallo, met... Cor Langerak
Kennis maken met de makers van Cement 2022? Dat kan! Met veel plezier stellen we ze aan jullie voor aan de hand van de vragenlijst van Proust. Je krijgt een inkijkje in hun verbeeldingswereld en komt te weten wat je te wachten staat. Ontdek de ideeën achter hun werk en neem een kijkje in het repetitieproces!
Met veel plezier presenteren we nummer vijf in de reeks:
𝙃𝙖𝙡𝙡𝙤 𝙢𝙚𝙩... 𝘾𝙤𝙧 𝙇𝙖𝙣𝙜𝙚𝙧𝙖𝙠
Fundamentele Gesprekken 1: De lange termijn
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met Joeri Heegstra, artistiek leider van Opening Statement en kernlid van Aanvang!, dramaturg en programmamaker Florian Hellwig schuift aan en bellen we met Farnoosh Farnia, werkzaam bij Oerol en artistiek leider van Amsterdam Fringe.
We spraken over regeneratief theater maken, de problematiek van open calls en de nood aan een stip aan de horizon. Over welke nieuwe samenwerkingsvormen tussen makers en festivals we kunnen bedenken om duurzamer te werken en of we daarvoor misschien iets moeten afstaan.
Hallo, met... King Sisters
Kennis maken met de makers van Cement 2022? Dat kan! Met veel plezier stellen we ze aan jullie voor aan de hand van de vragenlijst van Proust. Je krijgt een inkijkje in hun verbeeldingswereld en komt te weten wat je te wachten staat. Ontdek de ideeën achter hun werk en neem een kijkje in het repetitieproces!
Met veel plezier presenteren we nummer vijf in de reeks:
𝙃𝙖𝙡𝙡𝙤 𝙢𝙚𝙩... 𝙆𝙞𝙣𝙜 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨
Hallo, met... Mooni Van Tichel
Kennis maken met de makers van Cement 2022? Dat kan! Met veel plezier stellen we ze aan jullie voor aan de hand van de vragenlijst van Proust. Je krijgt een inkijkje in hun verbeeldingswereld en komt te weten wat je te wachten staat. Ontdek de ideeën achter hun werk en neem een kijkje in het repetitieproces!
Met veel plezier presenteren we nummer vier in de reeks:
𝙃𝙖𝙡𝙡𝙤 𝙢𝙚𝙩... 𝙈𝙤𝙤𝙣𝙞 𝙑𝙖𝙣 𝙏𝙞𝙘𝙝𝙚𝙡
Hallo, met... Marijn Graven & Iris Carta
Kennis maken met de makers van Cement 2022? Dat kan! Met veel plezier stellen we ze aan jullie voor aan de hand van de vragenlijst van Proust. Je krijgt een inkijkje in hun verbeeldingswereld en komt te weten wat je te wachten staat. Ontdek de ideeën achter hun werk en neem een kijkje in het repetitieproces!
Met veel plezier presenteren we nummer drie in de reeks:
𝙃𝙖𝙡𝙡𝙤 𝙢𝙚𝙩... 𝙈𝙖𝙧𝙞𝙟𝙣 𝙂𝙧𝙖𝙫𝙚𝙣 & 𝙄𝙧𝙞𝙨 𝘾𝙖𝙧𝙩𝙖
Hallo, met... Ira Brand
Kennis maken met de makers van Cement 2022? Dat kan! Met veel plezier stellen we ze aan jullie voor aan de hand van de vragenlijst van Proust. Je krijgt een inkijkje in hun verbeeldingswereld en komt te weten wat je te wachten staat. Ontdek de ideeën achter hun werk en neem een kijkje in het repetitieproces!
Met veel plezier presenteren we de eerste in de reeks:
𝙃𝙖𝙡𝙡𝙤, 𝙢𝙚𝙩... 𝙄𝙧𝙖 𝘽𝙧𝙖𝙣𝙙
Hallo, met... Bram van Helden
Kennis maken met de makers van Cement 2022? Dat kan! Met veel plezier stellen we ze aan jullie voor aan de hand van de vragenlijst van Proust. Je krijgt een inkijkje in hun verbeeldingswereld en komt te weten wat je te wachten staat. Ontdek de ideeën achter hun werk en neem een kijkje in het repetitieproces!
Met veel plezier presenteren we de eerste in de reeks:
𝙃𝙖𝙡𝙡𝙤, 𝙢𝙚𝙩 𝘽𝙧𝙖𝙢 𝙫𝙖𝙣 𝙃𝙚𝙡𝙙𝙚𝙣
Zweten en rouwen
De spanning die vooraf gaat aan een theaterbezoek wordt versterkt door de heersende theatercodes. Dan heb ik het niet over het binnengaan van de zaal zelf, nee, daarvoor nog; je fiets wegzetten, de foyer inlopen, aanschuiven, je gereserveerde ticket afhalen. Het gaat over zien en gezien worden, natuurlijk, maar de alomtegenwoordige ijdelheid van menig theaterbezoeker (ondergetekende incluis) is weinig interessant. Boeiender is: het wachten. Het staan.
Ondergronds aangestuurde papieren miniatuurstad - Theaterkrant over Sonja & Hendrik
" In ieder geval stimuleren ze de fantasie én de aandacht voor onze omgeving – eenmaal weer buiten valt ieder kleurig detail je op, van een scheef paaltje tot balkons in aanbouw. En voor je het weet, rijd je met een nieuw verhaal in je hoofd over een rotonde." Annette Embrechts was namens Theaterkrant bij Om de hoek woont een struik van Sonja van Ojen & Hendrik Kegels, en schreef er deze recensie over.
Rita Hoofwijk - A Way of Seeing: Oxygen Debt
14 augustus 2021, Expeditie Cement x Festival Boulevard
Het is 20:33. De deuren van poppodium Willem Twee zijn nog dicht. Luit Bakker, performer van Oxygen Debt, komt zelf opendoen in roze sportkleren. Ik ben wat vroeg, zo’n half uur voor aanvang. Een vrijwilliger van Festival Cement neemt het van haar over. Hij wenkt me (weliswaar lachend) met de woorden: ‘Kom, dan neem ik je mee naar een donker hol.’ Het donkere hol blijkt de geïmproviseerde kleedkamer te zijn, tussen zwarte gordijnen.
Rita Hoofwijk - A Way of Seeing: REGENBOOG
12 augustus 2021, Festival Boulevard
Het is 19:12. Ik sta voor Podium Azijnfabriek, althans daar waar mijn navigatie app me naar toe leidde. Op de deur hangt een wit papier met de woorden: ‘Let op!’ Het Podium blijkt verhuisd te zijn naar een nieuw adres. Voor de ingang van het nieuwe adres staan al veel fietsen geparkeerd. De foyer is leeg. Er zit alleen een vrijwilliger van Boulevard op één van de roze fluwelen banken. Achter de bar spoelt een jonge vrouw glazen om.
Om half acht klinkt er applaus vanuit de zaal. Het is het publiek dat applaudisseert na afloop van de eerste REGENBOOG van de avond. Drie keer zal Benjamin Verdonck zijn werk (be)spelen. De vrijwilligster staat op, trekt haar rode Boulevard shirt recht en doet een mondkapje op. Ik wacht nog op mijn medebezoekers.
Rita Hoofwijk - A way of seeing: A MA ZON EN
8 augustus 2021, Expeditie Cement x Festival Boulevard
A Way of Seeing: A MA ZON EN, Marijn Graven
Het is 19.15. Over een kwartier vertrekken we naar parkeergarage St.Jan. Ik sta naast Jeroen en Ria bij het startpunt van de voorstelling in de Casinotuin. Ria is hier vanavond op uitnodiging van Jeroen. Ze hebben elkaar ooit leren kennen via een wederzijdse vriend en gaan wel vaker samen naar voorstellingen, of op vakantie. Jeroen heeft de kaartjes voor A MA ZON EN alweer een aantal weken geleden besteld.
De helden van Ahilan en Junior
Etuwe Bright Junior en Ahilan Ratnamohan staan op 31 juli en 1 augustus met de voorstelling Look On The Bright Side op Expeditie Cement in De Nieuwe Vorst in Tilburg. In de performance onderzoekt Junior zijn eigen droom: het sterrendom. Maar wie zijn eigenlijk de helden van Junior en Ahilan?
Kettingbrieven uit De Werfplaats
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
Rita Hoofwijk - A Way of Seeing - 6
De laatste dag van het festival. De laatste tekst. Een einde. Van veel dingen weten we niet wanneer het komt. Hoe lang nog, hoe ver nog, hoe vaak nog..
Hier in huis hoor ik af en toe de baby van de buren en door het raam zie ik in een ander huis een kind door een keuken rennen, nog te jong om zich deze periode later te kunnen herinneren. Is dat niet vreemd? Dat er hele jaren zijn waarvan we niets meer weten? We weten dat we ergens zijn begonnen maar herinneren ons het begin niet. “Let me ask you a question. You, you never really remember the beginning of a dream do you? You always wind up right in the middle of what's going on.” (quote uit Inception)
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz - Dag 9
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
Yinka Kuitenbrouwer: Morgen werd alles anders
"Nu we allemaal thuis zitten, kan ik mijn volledige voorstelling Morgen werd alles anders niet met jullie delen, daar op Cement. Dat is raar. Maar ik ben heel blij dat een deel van mijn project toch tot bij jullie kan komen. De geluidscomposities die Wannes Deneer (oa Tuning People) maakte op basis van de gesprekken die ik voerde, staan voor Cement nu online. Je hoort Chelsey, Claire, Coen, Fatiha, Janske, Jelle, Jerôme, Maeve, Moursy, Robin, Sevenna en Tobias. Je hoort ze zoeken, denken, praten. Ze discussiëren met elkaar, hoewel ze elkaar nooit hebben ontmoet. Ze worden verenigd in de composities van Wannes, in mijn voorstelling. En nu ook een beetje bij jou thuis.
Rita Hoofwijk - A Way of Seeing - 5
Vandaag maakte ik een wandeling overdag. Het ongewone straatbeeld was zoals verwacht. Vanaf de zijlijn keek ik naar het plein. Stel, er zou iemand bestaan die de afgelopen twee weken van de wereld had gemist. Wat zou diegene zien? Zou het opvallen dat de twee vrouwen op een onnatuurlijke afstand van elkaar zaten te praten? Wat zou deze persoon voor mogelijke oorzaak toedichten aan de afwezigheid van passanten, fietsers, auto’s, bussen, geluid, leven? Hoe snel zou het duidelijk worden dat de mensheid in een crisis was beland, die de tot dusver gekende werkelijkheid van het leven in de stad, in dit deel van de wereld, onmogelijk had verklaard?
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz - Dag 8
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
![[ AI ] dancer](https://www.festivalcement.nl/cache/-ai-dancer.950/-ai-dancer-s1920x1080-q80.jpg)
[ AI ] dancer
[ AI ] dancer is a dance-video installation investigating on the potential of training a computer programme to learn dance improvisation. Choreographer Evangelos Biskas and creative coder Mauricio van der Maesen combine their disciplines, both looking for connections between the mechanics of a dancer’s body and of artificial intelligence.
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz - Dag 7
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
Rita Hoofwijk - A Way of Seeing - 4
Een tijd geleden, misschien zelfs al twee jaar, las ik een artikel waar Jacob Rabinow in voorkwam, een Oekraïens-Amerikaans uitvinder. Ik bewaarde het en soms komt het terug. In het artikel, dat een soort interview is met hem, wordt beschreven hoe hij zich ten behoeve van het creatieve proces inbeeldt dat hij in de gevangenis zit. In de gevangenis speelt tijd namelijk geen rol, of heeft de tijd geen consequentie, zo verklaart hij. Hij hoeft nergens meer naartoe, wordt nergens anders nog verwacht en zo creëert hij voor zichzelf de vrijheid die hij nodig heeft om zijn werk te kunnen doen. Het intrigeerde me, de tegengesteldheid ervan.
Rita Hoofwijk - A Way of Seeing - 3
Vandaag schrijf ik mijn derde kleine tekst voor het festival, die tot nu toe gaan over manieren van aanpassen, en van wennen. Het raam staat open, de zon is fel en ik viel in slaap. Toen ik wakker werd, zag ik iets vreemds in de lucht. Ik stond zelfs op om ernaar te gaan kijken. Het was de witte, horizontale streep van een vliegtuig dat over vliegt.
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz - Dag 6
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
La Loba - Four Manifesto's
Hélène Vrijdag en Timo Tembuyser gaan vandaag niet in première met ‘La Loba’, een opera- en oerduet voor de herrijzenis van man en vrouw. Vanuit hun huis zijn ze nog steeds op zoek naar een nieuwe mythe. Vanaf vandaag zullen hier, de komende dagen, vier kleine manifesten verschijnen.
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz - Dag 5
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
Dag Dramaturgie - Ira Brand
We merken als Festival Cement al jaren een verschuiving bij makers naar een ervaringsgerichte of activerende relatie met hun publiek. Het publiek is dan geen passieve toeschouwer meer, maar evengoed een participant, co-creator, getuige, hooligan, voyeur of medespeler. Vaak wordt daarbij de Black Box verlaten, of worden de spelregels van de ruimte herschreven. Wat betekent het verlaten van deze gecodeerde ruimte? Op welke manier moet het publiek begeleidt en aangesproken worden? Welke dramaturgische strategieën worden er ingezet om de toeschouwer te activeren? En op welke artistieke nood is deze ontwikkeling een antwoord?
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz - Dag 4
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
Rita Hoofwijk - A Way of Seeing - 1
In 2017 schreef ik voor de opening van Festival Cement aan een ode. Het werd een ode aan de omstandigheid. Aan omstandigheden, die een onverwachte gebeurtenis veroorzaken. Het werd een ode aan ‘het niet-verwachte en aan het niet-verwachten en daarmee aan alles wat gewoon zou zijn.’ Nu, drie jaar later, bevinden we ons - zacht gezegd - in een onverwachte omstandigheid.
Brief aan de toeschouwer
Lieve Festival Cement (in Isolement) bezoeker,
Nog maar een paar dagen geleden wilde ik jullie overstelpen met inspiratiebronnen voor lichaam en geest, als eerste hulppakket in woelige tijden. Voornamelijk online bronnen. Inmiddels merk ik dat het aanbod groot is, veel wordt online gedeeld, online aangeraden en beschikbaar gesteld. Zo ook deze brief aan jullie. Dat is fijn, goed bedoeld en heel begrijpelijk. Toch voel ik dat ik er onrustig van word, die veelheid me meer energie kost dan geeft. Alsof we van de drukke buitenwereld nu vluchten in de drukke binnenwereld, niet onze persoonlijke binnenwereld, maar de binnenwereld van de schermen waarmee we ons omringen. Dus wil ik pleiten voor minder aanbod. Voor minder geluid, minder digitaal beeld, minder ruis en meer innerlijke verbeelding.
no time for commas / francesca lazzeri
these are thoughts born from exceptional days.
my shadow used to have a density focuses around the relationship that mankind has developed with technology, fuelled by perpetual dissatisfaction, by a desire for more, for better, for lighter, for faster, for newer. it is a reflection around mass production, around how our longing for ‘more of the same’ feeds an unsustainable order of addiction and exploitation of human and earthly resources.
Pleasant Island: een reis naar het eilandje Nauru door verleden en heden
"Nauru is een klein eiland in de Stille Zuidzee. Onder koloniaal Europees en Australisch bewind werden op het eiland in de vorig eeuw grootschalige mijnbouwactiviteiten opgestart. Het binnenland werd uitgegraven tot er niets meer overbleef. Het eiland bleef ecologisch en economisch verwoest achter.
Door de annulering van hun documentaire theatervoorstelling Pleasant Island, willen Silke Huysmans en Hannes Dereere een onuitgegeven deel van hun onderzoek met het publiek delen. In deze fotoreeks die ze op het eiland maakten, wordt de fysieke aanwezigheid van de vroegere mijnbouw en kolonisatie tegenover het heden gezet."
Dag Dramaturgie - Jolie Vreeburg
We merken als Festival Cement al jaren een verschuiving bij makers naar een ervaringsgerichte of activerende relatie met hun publiek. Het publiek is dan geen passieve toeschouwer meer, maar evengoed een participant, co-creator, getuige, hooligan, voyeur of medespeler. Vaak wordt daarbij de Black Box verlaten, of worden de spelregels van de ruimte herschreven. Wat betekent het verlaten van deze gecodeerde ruimte? Op welke manier moet het publiek begeleidt en aangesproken worden? Welke dramaturgische strategieën worden er ingezet om de toeschouwer te activeren? En op welke artistieke nood is deze ontwikkeling een antwoord?
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz - Dag 3
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
Re:Born
Re:Born - een korte dansfilm over opstaan
Alsof het net uit de lucht ter aarde is gestort. We zien een wezen roerloos op de grond, onder het slijm en met net genoeg kracht om te ademen. De lange benen uitgestrekt, de knieën knokig. Het gezicht verborgen onder de armen, anoniem, alleen. Om te overleven ligt een ogenschijnlijk onmogelijke uitdaging in het vooruitzicht: Opstaan.
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz - Dag 2
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
Dag Dramaturgie
We merken als Festival Cement al jaren een verschuiving bij makers naar een ervaringsgerichte of activerende relatie met hun publiek. Het publiek is dan geen passieve toeschouwer meer, maar evengoed een participant, co-creator, getuige, hooligan, voyeur of medespeler. Vaak wordt daarbij de Black Box verlaten, of worden de spelregels van de ruimte herschreven. Wat betekent het verlaten van deze gecodeerde ruimte? Op welke manier moet het publiek begeleidt en aangesproken worden? Welke dramaturgische strategieën worden er ingezet om de toeschouwer te activeren? En op welke artistieke nood is deze ontwikkeling een antwoord?
Onduidelijke correspondenties van Menzo Kircz
Geachte, beste, lieve,
Onduidelijke Correspondenties is een theaterstuk dat op dit moment niet gespeeld kan worden.
Daarom is het nu een voorstel om gezamenlijk iets nieuws te maken, om te bouwen met wat we hebben. In de kast of onder het tapijt. Thuis. Uit nieuwsgierigheid naar de vele verschillende antwoorden die kunnen voortkomen uit dezelfde vraag. Het is een puzzel, waarvan niemand nog het plaatje weet. Een poging om toch samen te zijn, ook al zijn we niet bij elkaar. Kinderspel.
NIET OP: MARIJN GRAVEN
De spelers van regisseur Marijn Graven gaan straks niet op. Als gevolg van de coronamaatregelen is de ‘première’ van hun voorstelling A MA ZON EN uitgesteld. In plaats van recensies te publiceren, laat Theaterkrant de komende weken dagelijks een theatermaker aan het woord die op die dag in première zou gaan. Marijn Graven: ‘Dit is een uitgelezen moment om te voelen en ervaren wat nu belangrijk is, hoe ons theater een ademende, levende, gezamenlijke kunstvorm kan zijn.’
‘Tonen dat het niet zwart-wit is, dàt is onze mening’
Hannes Dereere en Silke Huysmans reizen voor hun voorstellingen naar Brazilië en Nauru, de Australische Belg Ahilan Ratnamohan doet dan weer research van Qatar tot Sri Lanka. Hoe verhouden deze theatermakers zich tot de wereld? Beschouwen zij hun projecten als documentair theater? En reikt hun engagement verder dan de voorstelling alleen?
'Ik vind dat we teveel vinden als we kijken'
Komende editie van Festival Cement staat In order of disappearance van theatermaker Bart van de Woestijne op het programma. Een indrukwekkende ‘oefening in afzondering’ die eerder op Oerol te zien was. Van de Woestijne is een graag geziene maker bij Festival Cement.
‘De openbare ruimte is vaak minder openbaar dan je denkt.’
Theater heeft altijd de grenzen tussen kunstvormen opgezocht. Hoewel Tamar Blom en Menzo Kircz zichzelf theatermakers noemen, presenteren zij beiden werk dat aan beeldende kunst raakt: Bloms White Noise is een installatie waar de bezoeker alleen ingaat en Kirczs Onduidelijke Correspondenties is een bijna klassiek relationeel kunstwerk, gecentreerd rond de interactie van de publieksleden onderling.
First Contact: Ahilan Ratnamohan
Ieder jaar is de selectie van Festival Cement een combinatie van oude bekenden en nieuwe gezichten. In de terugkerende rubriek First Contact stellen we je, aan de hand van een kort vragenvuur, graag voor aan makers die komende editie voor het eerst op Festival Cement staan. Deze keer is het de beurt aan Ahilan Ratnamohan.
‘Je moet binnen deze samenleving een manier te vinden om ruimte toe te laten voor stilte of onbereikbaarheid’
De samenleving staat onder druk. Of beter gezegd, de mens staat binnen onze neoliberale samenleving onder druk. Voortdurend worden wij belaagd door prikkels en duwt de maatschappij ons richting meer produceren en, belangrijker, meer consumeren. Theatermakers Sanne Nouws en Francesca Lazzeri gaan met hun meest recente voorstellingen op zoek naar nieuwe manieren om hiermee om te gaan.
First Contact: Het Pijpcollectief
Ieder jaar is de selectie van Festival Cement een combinatie van oude bekenden en nieuwe gezichten. In de terugkerende rubriek First Contact stellen we je, aan de hand van een kort vragenvuur, graag voor aan makers die komende editie voor het eerst op Festival Cement staan. Deze keer is het de beurt aan Het Pijpcollectief.
Makersportret: Hélène Vrijdag
Hélène Vrijdag maakt voor Festival Cement 2020 samen met Timo Tembuyser de Cement Productie La Loba, een opera en oerduet voor de herrijzenis van vrouw en man.
Wij gingen met Hélène de natuur in en spraken over het verhaal van de wolfsvrouw, innerlijk wildheid en het naar buiten brengen van je natuurlijke stem.
‘Het is artistiek oninteressant om geen angst te tonen’
Een jonge vrouwelijke tiener uit Zweden die de wereldleiders ter verantwoording roept: Greta Thunbergs speech bij de Klimaattop in New York afgelopen jaar werd door velen onthaald als een daad van grote moed. Maar wat houdt dapperheid anno 2020 eigenlijk in? Zijn onze oude definities aan herziening toe? Regisseurs Ira Brand en Marijn Graven pogen met hun werk op Festival Cement een nieuwe blik te werpen op bravoure en openheid. Brand: ‘Het dapperste wat je kan doen is om juist je kwetsbaarheid toe te staan.’
Makersportret: Bart van de Woestijne
Bart van de Woestijne presenteert tijdens Cement 2020 zijn voorstelling In order of disappearance, een Cement Coproductie met het Over het IJ Festival. Maar daar moet natuurlijk wel eerst een locatie voor worden gevonden. Wij gingen met Bart op locatiebezoek in Den Bosch en spraken over zijn voorstelling.
First Contact: Menzo Kircz
Ieder jaar is de selectie van Festival Cement een combinatie van oude bekenden en nieuwe gezichten. In de terugkerende rubriek First Contact stellen we je, aan de hand van een kort vragenvuur, graag voor aan makers die komende editie voor het eerst op Festival Cement staan. Deze keer is het de beurt aan Menzo Kircz.
‘Ik voel me aangetrokken tot plekken waar er een barstje is in ons idee van wat een ruimte hoort te zijn’
Ruimte is erg belangrijk voor Rita Hoofwijk. Zeker in de interventies en performances waarmee ze ons perspectief op de wereld om ons heen kantelt. Met haar fascinatie voor leegte en haar voorliefde voor de achterkant en de barstjes in een ruimte, probeert ze bloot te leggen wat voor het oog meestal verborgen blijft. Zelfs als ze daarvoor stiekem moet binnen gluren bij de overburen, zo blijkt…
Elon Musk, Yuval Noah Harari, Giorgio Agamben en Victor Turner maken voorstelling over Artificiële Intelligentie
Dagelijks verschijnt op Festival Cement het Podium van Papier, een uitgave vol treffende beelden, rake verhalen en vlammende betogen, gecoördineerd door Nuno Blijboom. Op onregelmatige basis geven we hier online een inkijkje.
Naar aanleiding van hun voorstelling #3 Relay schreven dramaturg Lennert Boots en theatermaker/actrice Carine van Bruggen (beiden van collectief playField.) een dialoog tussen een ondernemer, twee filosofen en een antropoloog.
Manifest van een Maker
De jubileumeditie van Festival Cement staat in het teken van het manifest. Dagelijks presenteert een maker, dramaturg, recensent of toeschouwer een pamflet om met elkaar in dialoog te gaan over tendensen en ontwikkelingen in de podiumkunsten. Vandaag presenteert Michiel Deprez zijn Manifest van een Maker.
Manifest voor de toeschouwer
Elke dag presenteert een maker, dramaturg, recensent of toeschouwer een pamflet om met elkaar in dialoog te gaan over tendensen en ontwikkelingen in de podiumkunsten. Voor de openingsdag van Festival Cement vroegen we dramaturg Florian Hellwig. Hij schreef het Manifest voor de Toeschouwer.
Jaha Koo, de Koreacriticus die met rijstkokers praat
De wereld laten zien waarom zijn thuisland een hel is: dat lijkt de missie van Jaha Koo in het theater. Natuurlijk doet die omschrijving oneer aan het werk van de Zuid-Koreaanse performer en componist, die sinds 2011 in Nederland werkt. Maar met zijn twee voorstellingen Lolling and Rolling en Cuckoo vertegenwoordigt Koo wel een kritische Koreaanse generatie, die zich radicaal afzet van het moordende systeem waarin eerdere generaties hun land hebben gestort.